معنی کنایه از فریب خوردن

فریب خوردن. [ف ِ / ف َ خوَرْ / خُرْدَ] (مص مرکب) گول خوردن. فریفته شدن:
کرا در جهان هست هوش و خرد
کجا او فریب زمانه خورد؟
فردوسی.
فریب گنبد نیلوفری مخور که کنون
اجل چو گنبد گل برشکافت عمدا.
خاقانی.
نه آیین عقل است و رای و خرد
که دانا فریب مشعبد خورد.
سعدی.
فریب دشمن مخور و غرور مداح مخر. (گلستان سعدی).

(مصدر) گول خوردن فریفته گشتن.

(فِ یا فَ. خُ دَ) (مص ل.) گول خوردن، فریفته گشتن.

بازی خوردن

انگور در قند خوردن

عشوه نوشیدن

به دوغ افتادن

رنگ شدن

مگس اندر دوغ افتادن

فریب خوردن

اخدع

خام شدن

رو دست خوردن

رودست خوردن

فریفتن
فریبنده (در ترکیب با کلمۀ دیگر): دل‌فریب، مردم‌فریب،
مکر، حیله، ‌خدعه، نیرنگ،
* فریب خوردن: (مصدر لازم) گول خوردن، فریفته شدن،
* فریب دادن: (مصدر متعدی) = فریفتن

1246